Ενα ακομη Κοιλιοκακικό Μπλογκακι....

Η Κοιλιοκάκη αποτελεί λέξη αγνωστη στους πολλους...
Για κάποιους όμως απο μας διαμορφωνεί την καθημερινοτητα μας...

Η γλουτένη αποτελει συστατικό τροφων, αγνωστο στην πλειοψηφια του πληθυσμου...
Για κάποιους όμως απο μας, η αποφύγη της απο την διατροφη μας ειναι η μοναδική θεραπευτικη προσεγγιση της κοιλιοκακης...

Ενα μπλογκ λοιπον που μεταφερει τις εμπειριες, τις ιδεες, τις σκεψεις, τις δυσκολιες, τα κωμικα ενιοτε και τα δραματικα της "αποπομπης" της γλουτενης απο την καθημερινη ζωη μας....

Στέφη Αρέλη ( aegeotissa@gmail.com )


8/5/12

η λυπητερη ιστορια μιας πιτσας χ.γλ.

 

Η αιτια γνωστη , το σκηνικο γνωριμο αλλα η ατμοσφαιρα εκρηκτικη….
Γυριζω το μεσημερι καθιδρη κ ταλαιπωρημενη με την ψυχη στο στομα να μαγειρεψω… κ βρισκω κ τα δυο καλοπαιδα μου σχολασμενα νωριτερα από το αναμενομενο……Η ωρα 1 & 10…
-«Μαμα θελω πιτσα σημερα»…
 Κοιτω το προγραμμα της διατροφολογου, ωραια λεω ένα μισαωρο θα μου παρει… Ανοιγω το ντουλαπι για να δω τι αλευρι χωρις γλουτενη διαθετει το καταστημα… «Αγγουρια…» (ουπς μη πρεπουσα η εκφραση αλλα ετσι σκεφτηκα όταν διαπιστωσα πως ειχαμε ξεμεινει από τετοια αλευρα… Αντε να βρω τωρα…. Τετοια ωρα τετοια λογια… Ευτυχως εχουμε κ εφεδρικο κοιλιοκακικο ντουλαπι στο άλλο σπιτι , που σπανιως ξεμενει…ας είναι καλα η Σοφη… ασμαινοντας περνω 2 κουτια… μια φαρινα κ ένα μπλε αγιου Γεωργιου… Με την ψυχη στο στομα φτιαχνω την ζυμη βιαστικα, σαλτα ντοματα κ βασιλικο (Pure, α να θυμηθω να γραψω κ την συνταγη) με ενδιαμεσες  τις αχγωτικες  ερωτησεις των παιδιων
-« Μαμα αργει? Πειναω…..»
-«Μαμα την ψηνεις» …
-« Μαμα…..»
-«Μαμα μου θα παρω τα βουνα» σκεφτομαι…Αμ δε, μια χαρα ημουν εκεινη την στιγμη αλλα δεν το ξερα….
Λιγο πριν ετοιμαστει η ερμη η πιτσα κανω την ερωτηση «καυτη πατατα» …
-«Την πιτσα ξεροψημενη την θελετε?»…
Διχογνωμια επικρατησε…Ο μικρος απλα ψημενη ενώ η νεαρα –κοιλιοκακικη- ξεροψημενη….  
Μολις λοιπον γινεται η «απλα ψημενη» κοβω ένα κομματι στον νεαρο μας…Μεγα λαθος… Το βλεπει η πεινασμενη αδερφουλα του… γινεται εξαλλη
-«Εζησα να το δω κ αυτό… Να τρωει πρωτα ο αδερφος μου , το ΔΙΚΟ μου φαι»…
(εχει μια ταση στην υπερβολη ετουτη η κορη… κανει για πολιτικος)
Το τι επακολουθησε δεν περιγραφεται…πιτσες να εκσφεδωνιζονται ,πιατα στο πατωμα , τα δυο αδερφια να τσακωνονται με επιχειρηματα ελληνων πολιτικων κ βρισιδι κορεατικου κοινοβουλιου, ο σκυλος να κοιτα εκπληκτος τα τεκτενομενα κ εγω να αναρωτιεμαι «τα παιδια μου είναι αυτά?»…κλαματα , φωνες…
- «εγω προχτες σε αφησα να παρεις μια φετα από το ψωμι μου»,
- «εγω δεν τρωω πιτες για να μην ζηλευειες»,
-«ΤΑ ΦΑΓΗΤΑ ΜΟΥ»…
Τι να εξηγω ότι το φαγητο ηταν για ολους κοινο, η μικρη να ωριεται κ ξαφνικα να θυμίζει Λοβερδο ¨
-«Αυτά μου τα πληρωνει το ταμειο μου , μονο για μενα, Δεν τα δικαιουστε εσεις»… κ εγω ως political correct μανα ,αλλα παντα ακυρη κ ακαιρη να διορθωνω
-«Τι λες? Αυτά τα αγοραζω από το σουπερ μαρκετ.. κ είναι για ολους μας. Τα αλλα τα τρως Μονη σου (ειδες τι τραυματα δημιουργει το «Μαζι τα φαγαμε? Του Παγκαλου?)»…
Ο μικρος στο δωματιο του ωριομενος, η υπολοιπη πιτσα να εξακολουθει να ψηνεται,- ευτυχως δεν καηκε- εγω –ωσαν κυριαρχος λαος να παρακαλω να επικρατησει συνεση κ λογικη (φευ).
- «ελα παιδι μου να φας, ελα να σου βαλω άλλο κομματι».
-«Όχι να φαει αυτό που πεταξε στο πατωμα. Είναι ακριβη η πιτσα ΜΟΥ» (ειδες η κριση???)
-«Τι λες παιδι μου, τρως εσυ από το πατωμα?»
-«Όχι γιατι εγω δεν την πεταω»….
Διαλογοι από θεατρο του παραλογου…. Κ ευτυχως η πιτσα μολις ξεροψηθηκε κ επικρατησε γαληνη… (νομιζα) και φαγανε τα κομματια τους, εφαγε κ οσκυλος ένα κομματακι….αλλα ειχαμε γυρο δευτερο (σαν τις επαναλληπτικες τις εκλογες ένα πραμα, εκει να δεις πολωση). Και μολις εφυγε για φροντηστηριο η νεαρα ο αδερφος της  μαζεψε ότι δικο του μοιραζονταν μεχρι τουδε… laptop, φορτιστη κινητου κλπ κλπ κλπ… Το τι επακολουθησε δεν μπορω καν να το περιγραψω… οθονες να τραβιουνται από την μια, κινητα από την άλλη, καλωδια, φωνες…. Εγω ναι εγω ωρυομενη να προσπαθω να επιβαλω ταξη (τι??) … κ μες την ωρα χτυπα το τηλεφωνο… φιλη ψυχολογος στο επαγγελμα…
-«Μαρια θα σε παρω μετα, μας πετυχενεις σε οικογενειακο καυγα»…
-« Αχ τι ωραια πολύ χαιρομαι» η απαντηση της…κοκκαλο εγω….
20 λεπτα ακαρπων διαβουλευσεων, εντασης κ αδιεξοδου , (σαν ρεπορταζ πολιτικο)… Ο καθενας μαζεψε τα πραγματα του κ στο δωματιο του… τωρα που φυγαν κ τα δυο ειπα να το διακωμωδισω, μπας κ ηρεμησω…
Ηθελα να ξερα , εγω ειμαι αυτή που δινει συμβουλες στους νεους κοιλιοκακικους κ λεει την καραμελα : «είναι ευκολη η διαιτα χ.γλουτενη» « Μην φοβαστε, θεμα χρονου είναι κ προσαρμογης»…. Αμ δε… το κινδυνο να καταρρευσει η οικογενενιακη γαληνη κ ησυχια πρεπει να τονιζω….

Δεν υπάρχουν σχόλια: